Kinderboekenweek

De week van #kinderboekenweek. Een week waar wij ons vaak op verheugen als ouders. Wij vieren het lezen en zien het als een mooie kans om het lezen te stimuleren bij onze kinderen. Dit jaar heeft het helaas veel ruis veroorzaakt en voor veel ouders en leerkrachten heeft het voor onnodige irritaties en miscommunicatie gezorgd. In de boeken lees je steeds vaker verhalen over #LHBTI, meer verhalen gaan over twee papa’s of twee mama’s in plaats één papa en één mama. Ik heb er over nagedacht en ik wil aandacht vragen voor het volgende. Mijn boodschap richt ik nu naar onderwijzers. Er zijn meer dan 1,6 miljard moslims op de wereld. De Islam wordt door mensen heel verschillend beleefd en er zijn verschillende stromingen, alsnog mag je binnen geen één stroming oordelen over de keuzes van een ander en in de omgang is respect de basis. Vrijheid van meningsuiting en keuze betekend ook dat ouders een mening mogen hebben over bepaalde gevoelige thema’s. Respect die wij verplicht zijn te geven, verdienen wij ook als ouders. Ik praat, eigenlijk luister ik dagelijks naar ouders die zich zorgen maken om deze ontwikkeling “vroeger las je hier niks over” zeggen ze heel vaak. Hele belangrijke informatie om het gesprek te beginnen met de ouders, als je oprecht geïnteresseerd bent in hen en waar hun zorgen vandaan komen. Beste juffrouw en meester, maak contact met wat er in de ouder speelt aan angst, aan wantrouw, aan twijfels. Wees een spons en luister, probeer te begrijpen waarom er “een probleem van wordt gemaakt”. Heb je jezelf afgevraagd waar dat aan ligt? Begrijp jij waarom er elke keer met een thema over LHBTI paniek ontstaat? Geloof mij, als jij de moeite en tijd neemt om de ouders te begrijpen gaat er een mooie wereld voor je open. Toen ik mijn eerste drie kinderen kreeg was ik nog nieuw in Nederland. Ik voelde mij vaak eenzaam in de opvoeding van de kinderen en ik was heel vaak bang dat mijn kinderen de islam verlaten in een niet islamitische land. Klinkt heel gek, maar ik was vaak bang dat mijn kinderen door de omgeving niet meer moslim willen zijn. Ik ben er later achtergekomen dat ik deze gevoelens had. Ik heb dat gelukkig niet meer, maar ik herken deze angst gevoelens bij veel ouders. Ze willen niet dat hun kinderen bloot gesteld worden aan andere waarde en normen. Ze zijn bang dat wat niet toegestaan is binnen de Islam als normaal zal worden beschouwd en ik begrijp ze heel goed, omdat wij als moslims een wet hebben die wij volgen. Alsnog kun jij door in gesprek te gaan en goed te luisteren een hoop angst weghalen bij de ouders om goed te kunnen samenwerken met elkaar. Uiteindelijk willen jullie heltdezelfde, een gelukkige leerling zowel thuis op straat als in de klas! De kern van mijn boodschap is luister naar de gevoelens en behoefte van deze ouders. Amina Berkane Abakhou